- διάκορος
- διά-κορος, = διακορής; ἀλλήλων, überdrüssig
Wörterbuch altgriechisch-deutsch . 2010.
διάκορος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
διάκορος — διάκορος, ον (Α) 1. ο διακορής 2. αρκετός 3. διάβροχος, καταμουσκεμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < διά + κόρος] … Dictionary of Greek
διάκορος — satiated masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διακόρως — διάκορος satiated adverbial διάκορος satiated masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διάκορον — διάκορος satiated masc/fem acc sg διάκορος satiated neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διακόρου — διάκορος satiated masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διάκοροι — διάκορος satiated masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ZETA — quasi Diaeta, Plinius id indicat l. 2. Epist. 17. ubi cum aliquoties Diaetam memoret, monet Interpres ejus Joh. Catanaeus, alios libros Zetam habere, et sunt contractionis hujus exempla, praeter hymnum Eccl. apud alios permulta. Ita enim pro… … Hofmann J. Lexicon universale
πίνω — ΝΜΑ, αιολ. τ. πώνω Α 1. εισάγω στο στομάχι υγρό από το στόμα 2. (με ειδική σημ.) καταναλώνω κρασί ή άλλα οινοπνευματώδη ποτά (α. «αυτός πίνει πολύ» β. «οὕτω πίνοντας πρὸς ἡδονήν», Πλάτ.) 3. μτφ. απορροφώ, ρουφώ, τραβώ (α. «το φαΐ ήπιε όλο το… … Dictionary of Greek
